Hüzünlü Sözler

Hüzünlü sözler yazımızda duyulmamış hüzünlü sözler, kısa hüzünlü mesajlar ve ağlatan hüzünlü yazılar bulabilirsiniz.

Hüzünlü Sözler

İnsan en çok en sevdiğinin yaptıklarına dayanamıyor. Sever gibi, önemser gibi ve hiç gibi.

Hayattan bir ders çıkaracaksan, önce kendi tavırlarını incele. Sonra etrafına bak. Çünkü insanı en çok hak etmediği davranışlar üzer.

Birden bir şarkı çalar, bir anı hatırlarsın ve o an gözyaşların akmaya başlar. Buna ne yaparsan yap engel olamazsın.

Sevmek için yürek, aşık olmak için emek gerek. Yalansız, riyasız bir yaşam için kendinden vazgeçmek gerek.

Hep veren sen olursan, en iyi sen olursun. Ama vermeyi bırakırsan ilk vazgeçilensindir.

Suçlu aramıyorum ben. Suçu kendimde buluyorum. Değmeyecek insanlara sen dediğim için.

Çok mu zordu, bir gülümseme, yalandan da olsa bir tebessüm. Artık ben de gülmüyorum kahkahalarla, artık açmıyorum saçlarımı. Tek sen mutlu oldu deme diye.

Gidişinle viraneye döndü dünyam. Seni aradım tozlu yollarda. Yandım kavruldum yıllarca. Gelmedin, yok ettin.

Huzuru arıyorsan, cenneti düşün. Bu dünyanın kötü yönleri cehennemde bile yok. Canını verdiklerin düşmanın olmuş, el olmuş, seni sırtından vurmuş.

Huzuru bozanın bir gün huzuru bozulur. Ama bugün ama yarın ama her gün.

Daha fazlası için Yalnızlık Sözleri yazımıza göz atabilirsiniz.

Sessizliğime bir sebep arıyorsan, yaşattıklarına bak. Benden aldıklarını düşün. Ve yaptıklarınla övün.

Seni yıldızlar benzetiyorum. Hava açık olduğu zamanlar güneş gibi parlıyorsun. Kapalı olduğunda ise yok oluyorsun.

Hayatından giden kişi sevdiğin biriyse, sanki her şey gitmiş gibi hissediyorsun. Ve bu saatten sonra her şey boş

Bir insanın yarası yıllarca aynı acıyla kanar mı? Bak işte hala kanıyor.

Yüzüne her gülene aldanma. Yüzüne gülüp arkandan kuyunu kazarlar.

Yaşantım içinde en çok çocukluğumu özlüyorum. Her şeker vereni dost sandığım.

Kolay değil, alıştığın insanların kuyunu kazıp, düşmanlarınla dost olması.

Hiç ummadığım insanlardan yedim darbeyi. Ondandır böyle kuşkucu bakışım.

Beni kaybettim. Sen kazandın. Umarım benden sonra kaybeden sen olmazsın.

Hadi be hayat biraz da bana göster o güzel yönünü. Hiç görmediğim.

Hep hayır dedi bana hayat. Ama ben hayırlısı dedim. Yıllara inat.

Hüzünlü Mesajlar

Sevdiklerime hep sen dedim. Bana hiç sen diyen olmamışken.

Güçlü olmayı seviyordum. İçim kan ağlarken bile gülmeyi beceriyordum.

Yorgun gönlüm yine darmadağın… Yine değmeyecek, sevilmeyecek olana.

Ayrılırken bile karakterliydi gidişi. Vazgeçişi bile güzeldi. Tıpkı benimleyken sev dercesine bakışı gibi.

Yaşıyorum evet, yaşamak nefes almaktan ibaretse.

Seviyorum dedim yine olmadı. Bir daha büyük söylemeyeceğim.

Bir gün bende mutlu olur muyum acaba. Herkes gibi gülebilir miyim?

Hayat bazılarına neden ikinci bir şansı vermiyor. Herkes hak ediyor da ben hak etmiyor muyum?

Kızgınlığım geçti de, kırgınlığım geçmiyor.

Her kahkahanın altında bir acı var. Ne öldürüyor, ne güldürüyor.

Hiçbir güç susan bir insanı yenemez.

Suskunluğum, acizliğimden değil. Sana olan sevgimden. Konuşursam seni ezmekten korkuyorum.

Tek ihtiyacım olan bir papatya yaprağının daha olmasıydı.

Öyle hayalsin ki kalem bile yazmıyor.

Seni düşündüm dün gece yine. Yaşantımızı ikiye böldüm. Güzellikler ve çirkinlikler diye Çirkinlikler ağır bastı ama yine de atamadım seni kalbimden.

Gözyaşlarının beyinden geldiğini sanıyorsan yanılıyorsun. İnsan gözden değil kalpten ağlar.

İnsanlar sahte olduktan sonra, hayat yalan deyip kızma hayata.

Alıp da başını gittin ya. Gölgenle dolmadı yerin. Hayalin hala gözümün önünde, rüyalarımda ve benliğimde

Gözyaşına bile güvenemiyor insan. Bazen mutluluktan bazen hüzünden ağlıyor.

İki türlü yara vardır. Biri gönül yarası, Birisi henüz açılmayan…

Kadınların sözlerinin ağırlığı erkeğin yumruğundan daha kuvvetlidir. Bu yüzden erkeğin yumruğuyla bitiremediği kadının son sözüyle biter.

Kadın, uzandı ve sessizce fısıldadı sevdiğini. Ve bundan sonra kadınlar hep doğruyu söyleyen taraf oldu.

Gönlünüzden geçen kaderinize yazıldığında işte o an dünyanın en mutlusu siz olursunuz.

Bu şehir neden bu kadar karanlık… Yoksa sen gittin diye mi?

Kendime seni sormaya korkuyorum. Gitti diyecek diye.

Her insanın bir iç sesi vardır. Dışarıya söylemediklerini içine yazan

Bir özleyeni olmalı insanın merak edeni. Sen kendinden vazgeçsen de, senden vazgeçmeyen.

Kimse üzülmesin diye söylenecek birçok şeyi kalbime gömdüm. Bir de bakmışım kalbimi küle döndürmüşüm.

Öyle çok anlatmıştım ki seni kalemime. Öyle çok yakmıştın ki içimi. Kalemim bile artık yazma yeter dedi. Bu saatten sonra sil artık onu.

Umutla bakmak için gökyüzüne seni bitirmek mi gerekiyordu?

Sonunda anladım bu dünyanın cennet olmadığını. Bunca acı bunca gözyaşı yalan dünyadaki yalan sevgiliye değer mi?

Gönül yarası, öyle çabuk kapanmıyor. Bir bakmışsın yaşlanmışsın. Yaran daha yeni kabuk bağlamış.

Çocukken canımın en çok yandığı anı dizimin kanaması sanmıştım. Oysa kalbimin kanayacağından habersizmişim.

İstediğin gibi sev artık, istediğin gibi gül ama şunu sakın unutma ardında kırık bir kalp, umutsuz bir yürek bıraktın.

Yıllarca benim olmayan birine ağladığımı düşündükçe kahroluyorum. Niyeydi bu kadar acizliğim. Sevgimden mi yoksa acıma duygumdan mı?

Her halinle seviyorum derdi. Hiçbir halimi görmeden

Bana yalansız gelene bende ömrümü veririm. Gönlüyle gelene canımı feda ederim.

Bu hayat bir gün bitecek. Kiminin iyiliği söylenirken, kimilerinin ise kahpeliği

Bırak hayat imkânsıza yer vermesin. Sen benim imkânsızımsın ve hep öyle kalacaksın.

İki damla gözyaşı aktı içime. Biri senin için, diğeri yokluğunun şerefine.

Gülüşümle yapamadığım her şeyi ağlayarak yapmak istemem. Ağlamak bana acımanı istemek olur. Ben düşmanımdan bir şey istemem.

Beklediğime değmedi ve beni asıl yoran oydu.

Seni karanlığa benzetiyorum. Ve güneşimle sana sabahı getireceğimi.

Artık bir hiçtin benim için hayatındaki boşluk. Dolmasını istemediğim.

Beni artık hiçbir acı üzmüyor. Çünkü öyle acılar yaşadım ki. İçinde sana yer olmayan.

Sen benim vazgeçilmezimdin, şimdi tanımadığım.

Hüzünlü sözler yazımızın sonuna geldik.